hrlk de beurlijk

nog meer heerlijkheden

De aarde stroomt met korsten,
keihard schuren van brokken korzelige maagstenen.
Nieradertjes voeren zure overblijfselen af,
kloppend met de holle gangen van mijn lijf.
Help mijn gelukzalige zoete geur van smeuïg vlees te gronde gaan!
O alstublieft
laat de smeulende spieren zich in een laatste inspanning
te buiten gaan aan zoete honing.
Smeer mijn onderdelen vol met bittere modder
en laat mij storten mijzelf
mijzelf de lucht in.
(.. . ...)
,

Een pen van samengevouwen schemerlampen
met licht geschreven verzen vallen van het oeroud blad
der avondhoofden,
en in grijs en blauw gekleed is een zetel van zucht.
omzwevingen van boekengeluiden
en de reikende tafelranden van mijn eigen volle kamer,
het smerige bruin van de flirtende fauteuils
en de misleidende opgeblazenheid van mijn bed.
een hoed van grasgeur en snorrende ventilatoren
slaat zijn gekartelde rand voor mijn ogen
mijn jas van vleermuizen
naar buiten
naar buiten met mij
de maan zijn overtuigingskracht
is mijn bos om te verdwalen
zingende stenen reflecteren de bol
rennend en spurtend verstop ik mij
vierkante gebouwen
gegroet zijn de stegen van de stad des oogs
verschuil mij
versier mij
met uw afzichtelijke duisternis
en de gestandariseerde felle bladeren van uw en mijn geluk
vertel mij een verhaal
dat ik eenzaam op zal schrijven
zodat ik stilaan sterven kan

rodopsine

Mijn staarziel wandelt in halfheid een domein binnen van rauwe energie

De ruimte omknellend met mijn groeiende takken, hoop ik op een snelle dood
maar daarmee zaaiende mijn zaden van zuivere gekheid schep ik nieuw chaotisch leven

Witte cirkels op een vlak van glinsterend kristal

Een rododendron dendert al draaiend over de draden van mijn denken
en rolt zich in een pluizebol van geruststellend zachte dromen
Aaiende uiteinden snijden teder in het woelige vel der herinnering
Strelende geluiden hakken zich een weg naar mijn krijsende angsten
met spitse tanden van versplinterd bot
De kieuwen van mijn wonden blijven kermend happen naar de lucht
die mijn eindeloze luchtpijp heeft verzengd
met de zoete gevleugelde adem
van woorden zonder betekenis

dit is een beetje te verheerlijkend 2

Het druipende misbakstelsel






















het zwevende wiegelied

dit is een beetje te verheerlijkend

halllllo

halo

HALLO!!!!!

hawwo?

HallO????

hola!

heyyyyyy!!!! Jan!!!!??????? HALLO!!!!!!!!!!!

ehm....

nee

HalllllllllllllllllOOOOOOOOOOOOOOOO

ojee het is een Calimero

waarzo?

want er zijn er immers meerderen

duizenden

ongeveer 6 inderdaad

6 duizend?

Ongeveer 6 tot 7

Ongeveer 6 tot 7 calimero's

6 tot 7 duizend calimero's

ongeveer 6

duizend

ongeveer

Het is mij wel opgevallen dat er steeds minder zijn. Eerst nog 8 tot 9 nu nog ongeveer 6

dat komt zeker doordat ze geboren zijn in de geboortegolf van 1999

ze leven immers maar 6 tot 7 jaar

en dan gaan ze dood

dood

wou je dat soms zeggen?

Dat iedereen wel een keer dood gaat???

ehm nee niet precies

NOU IK NIET HOOR!!!!

IK GA NIET DOOD!!!1

maar daar komt het wel op neer

we hebben het dan ook over calimerto's

jaja eerst waren het calimero's nu opeens calimerto's. Jij bent echt gek

je zuigt echt van alles uit je duim

grote hamers bijvoorbeeld

nee die komen uit m'n pinkje

nou SPONZEN DAN

uit m'n duim haal ik de hééle grote hamers

en de sponzen

ja de hamers zijn voor de sponzen

die zijn meestal namelijk nog wat vochtig van mijn eigen speeksel

om ze eens lekker te verwennen met een hamermasssage???

ik eet speeksel. Alleen dat. En ik drink meestal spijkers.

Soms ook hamers

dan vormen wij vast een goed duo voor de dualiscompetitie

ik vrees van wel ja

het noodlot waakt over ons

als waren wij 2 pioniers van het naturalisme EN de Neo-romantiek

wat een symbolisme in deze gewaagde theorie der substanties

ja, een soort van beloofd land doemt zich voor mij op. Zal ik het vernietigen?

sla het plat met een hamer

hij verdient het

ja hè

hij verdient echt om eens flink tot de dood gemasseerd te worden

en het overtollige vocht gebruiken we voor afrika en al haar heerlijke mensen

ja dan hebben zij ook nog wat om zich mee in te wrijven.

OF IS DAT WEER NIET DE BEDOELING??

nuja

als zij dat lekker vinden

Ik vrees dat zij zelf niets meer kunnen vinden. Ze hebben überhaupt geen ogen meer, dus kan ook op deze manier niets meer gevonden worden. Enkel op de tast leven zij en vinden zij hun voedsel om te overleven

laten wij hen dan zicht schenken in de vorm van heldere momenten die het voedsel in ladingen uit de hemel op hun hoofden zal doen vallen

misschien zullen zij dan wel zo erg gaan vertrouwen op een dergelijk mirakel, dat hun genen de volgende generatie beveelt om met hun benen stijf aan de grond en hun mond naar de hemel opengesperd, een gebrekkig leven te leiden

genen zijn voor ons altijd een probleem geweest

er moet een manier zijn . een manier om onze genen een eigen leven te verschaffen buiten onze lichamen

als wij hun status veranderen van dubbele helix naar wielvormige orgaanachtigen, moet dat zeker mogelijk zijn. dan rollen zij hun verdere leven eigenschappen over en weer

misschien zullen wij ook in de toekomst ziektes als Aids een eigen vorm van leven kunnen verschaffen

Met grote hoofdachtige vormsels zullen zij op de planeet liggen

afhankelijk van die ene man die ze eten komt brengen:

die het in hun keel zal smijten en alle ziekelijke virussen hun eigen dood laat sterven, volgepropt met hun eigen slachtoffers

O WAT ZAL DAT HEERLIJK ZIJN. WALGELIJK HEERLIJK

zal of zou IK ZIE HET VERSCHIL NIET!!!

ik zie eigenlijk totaal niks.

de toekomst verblindt ons met zijn schijnbare mogelijkheden

al mijn hele leven lang

de verblinding zal mijn dichtgeplakte ogen open doen scheuren

ik zal weer kunnen zien

moet ik nu blij zijn?

MOET IK DAAR NOU BLIJ OM ZIJN?

"GOH IK BEN BLIJ ZEG"

en jij nu zeker denken dat je dat niet bent?

de natuur lacht met mij mee

Ik ben echt VET blij!!! GOOOOOOH

De natuur kan lachen wat zij wil.

Ik besta toch niet.

lekker puh

ik doe met je mee

we boycotten de werkelijkheid

tezamen !

mag de natuur ook meedoen? ze zit bijna te huilen omdat ze erbij wil horen.

vooruit.

kom maar hoor, mijn lieve natuur

ook jij hoort erbij

wij horen bij de natuur en geven weer haar benodigdheden. als wederdienst geeft zij ons de geheimen van de werkelijkheid. iedereen tevreden